نیم سالگی

دخترم 16 خرداد ماه 6 ماهگیش رو در حالی به پایان رسوند که ما مسافرت در دیار خانواده بابای وندا بودیم. رفسنجان هوا خیلی گرم بود و تو راه هم همین طور. وقتی رسیدیم اونجا دخملک گریه و غریبی نکرد فقط با تعجب دونه دونه اطرافیان رو نگاه میکرد. یعنی با تعجب خیلی زیاد.کلا اونجا مثل توی خونه خنده رو نبود با اینکه همه براش وقت میذاشتن. براش کیک تولد هم درست کردیم و شمع 6 ماهگی.

بهرحال باورش برام سخته که 6 ماه از اون روز عزیز که وندا بدنیا اومد گذشته. دخترم کلی توانمند شده و دیگه نی نی گولو نیست.

دخملک وقتی به روی شکمش برمیگرده 360 درجه به دور خودش میچرخه و اینجوری به خیلی چیزایی که میخواد دست پیدا میکنه. روی صندلی و مبل می تونه بشینه ولی بدون کمک هنوز نه. درباره غذای کمکی هم فعلا فرنی میخوره و حریره بادوم رو بزودی شروع می کنیم . دو هفته آخر ماه هفت هم سوپ رو شروع می کنیم/ خداروشکر فرنی رو دوست داره. گاهی بی شکر گاهی با شکر کم براش آماده می کنم.

19 ام دخملک واکسن 6 ماهگیش رو زد. در حالی خیلی صبور بود و فقط یه گریه کوچولو در حد چند ثانیه داشت و بعد آروم بود. خداروشکر تب هم نکرد. وزن خانوم کوچولو 8600 و قدش 69 بود.

این روزها خواب روز وندا خیلی سبک تر شده و فکر می کنم بخاطر بازیگوشیش باشه. ترجیح میده بازی کنه تا بخوابه ولی خوب بهرحال خیلی نمی تونه مقاومت کنه. اگر تو بغلمون باشه بیرون بریم اونقدر به این ور و انور توجه می کنه و ساکت می مونه که در نوع خودش جالبه. البته تو کالسکه وضعیت کمی متفاوته:)

به چراغ های سبز و قرمز یخچال و آبی شدن صفحه کوچیک جلوی یخچال عکس العمل شدید نشون میده. همین طور به چراغ های آسانسور میخواد شیرجه بزنه سمتشون.

وقتی بابایی میاد خونه با هم میریم در رو براش باز می کنیم. همون دم در وقتی بابا با وندا حرف میزنه حسابی برا باباش لبخند میزنه.

وندا همچنان بین فضاهای خونه آشپزخونه رو بیشتر می پسنده. و بعد هم اتاق خودش. یعنی وقتی حوصله نداشته باشه از هال بریم تو آشپزخونه دیگه غر نمی زنه دوباره برگردیم هال دوباره غر و وقتی میرسیم اتاقش ساکت میشه:)

 ---- دخترم، هزاران هزاربار بخاطر وجود نازنینت خداروشکر می کنم، بخاطر اینهمه حس خوب و نابی که به من میدی----